Kedida en haar man wonen in een afgelegen dorpje in het oosten van Ethiopië. Ze keken enorm uit naar de geboorte van hun eerste kind. Toen Kedida aan het bevallen was, gingen ze naar de door Hamlin ondersteunde verloskundigenkliniek in Watar. Kedida werd verwelkomd door Gadissie, de Hamlin-verloskundige die in de gezondheidskliniek werkte. Zij bracht Kedida naar de verloskamer om zich voor te bereiden op de bevalling. Korte tijd later werd Kedida’s baby veilig ter wereld gebracht.

Kedida keerde naar huis terug met een prachtig meisje in haar armen. Zowel moeder als kind zijn gelukkig en gezond.

Toen Jittu in verwachting bleek, waren zij en haar man dolgelukkig met de gezinsuitbreiding die op komst was. Toen de bevalling maar bleef voortduren en de baby niet geboren werd, begaven ze zich naar het nabijgelegen gezondheidscentrum in Risko. Daar konden ze Jittu niet helpen omdat er niemand was die wist wat te doen. Ze werd doorverwezen naar het ziekenhuis, maar het was al te laat: Jittu’s baby werd doodgeboren. Ook had ze als gevolg van de bevalling een obstetrische fistel opgelopen: een opening tussen het geboortekanaal en de blaas.

Jittu keerde zonder baby terug naar huis, enorm verdrietig van het grote verlies. En met schaamte en pijn, omdat ze ongecontroleerd urine lekte als gevolg van de obstetrische fistel.